معرفی رقم جدید زردآلوی خشکباری، نصیری 90

انتخاب و معرفی ژنوتیپ‌های مطلوب از میان توده‌های بومی به عنوان یکی از روش‌های اصلاحی درختان میوه در دنیا متداول می‌باشد. ایران به عنوان یکی از مراکز مهم تنوع زردآلو است و از سال 1350 کلکسیون بسیار غنی از ژنوتیپ‌های بومی و خارجی در ایستگاه تحقیقات باغبانی سهند احداث شد. از سال 1372 رقم نصیری 90 به همراه چهار ژنوتیپ برتر در قالب طرح پژوهشی10 ساله در سه منطقه استان آذربایجان شرقی بررسی شدند. در ارزیابی‌های این رقم علاوه بر ثبت کلیه خصوصیات رویشی و زایشی چندین ساله برخی آزمایش‌های مهم نظیر نیاز سرمایی و حرارتی، میزان خود ناسازگاری و رقم گرده‌ دهنده، قابلیت تولید برگه و قیسی، اثر دانه گرده در کیفیت و زمان رسیدن میوه، بهترین زمان برداشت و نوع بسته‌بندی تعیین شد. نتایج نشان داد رقم نصیری 90 با عمکرد بالای 10 تن در هکتار، میوه درشت، گوشت ضخیم و درصد قند بالا بسیار مناسب برای تهیه برگه و قیسی است. این رقم نیاز سرمایی 825 واحد سرمایی یوتا و 3350 واحد حرارتی (درجه ساعت رشد) داشت و به جهت خود ناسازگار بودن و وجود اثر متازنیا، بهتر است از ارقام آیباتان و مراغه‌ی 90 به عنوان گرده‌دهنده استفاده شود. همچنین بهترین زمان برداشت رقم نصیری 90، 81 روز پس از مرحله تمام گل معادل 27750 درجه ساعت واحد حرارتی بود. خصوصیات رویشی و کیفیت میوه آن در سال‌های مختلف و در مناطق مختلف از پایداری مطلوبی برخوردار بود درحالیکه باردهی و عملکرد سالیانه بسته به منطقه متفاوت بود.